Wij zijn de norm, niet de egoïsten die de gezondheid in gevaar brengen

Witte Donderdag, dus straks zien wij op televisie The Passion in een speciale coronaversie. Aan deze kruistocht gaat het laatste avondmaal vooraf. Het mooie van onze grote religies is: bij de pijnlijk tochten horen maaltijden om kracht op te doen…

In onze stad heb ik meegedaan aan de paasfilm op zondag, in de Eusebiuskerk – de dominee, de dansers en de burgemeester. Dominee Rob Visser, Introdans en ik kwamen één voor één en zagen elkaar niet bij opnames. Onze paasfilm is geboren uit gemis, liefst waren wij zondag met zoveel mogelijk Arnhemmers bijeen gekomen. Dat was onmogelijk, kwestie van coronaregels.

Beste mensen, het verschil tussen alleen en samen voelden wij tot in onze tenen. Alleen zijn wij nietig; soms moet dat, op weg naar een groot besluit op een kruispunt in ons leven, met een pelgrimage of bedevaart. Maar deze grote kerk, die wij, zo hoog mogelijk richting hemel gemaakt hebben, hier voelen wij ons juist samen schepselen van God, gemaakt zoals bedoeld, om Zijn schepping te vieren.

Maar nu staat daar het coronavirus op ons pad. Wij worstelen met onze verliezen, verdriet en angst. En tegelijkertijd ontdekken wij in deze tijden van nood nu het goede in onszelf. Ons inlevingsvermogen, hoe wij ons bekommeren om elkaar; ons vermogen tot dankbaarheid en onze nieuwe waardering van dienende beroepen in de zorg, het onderwijs en de voedselvoorziening. Wij herkennen de functie van de ondernemers en kunstenaars weer, brengers van levendigheid en verwondering. En wij blijken dapper en veerkrachtig. Wij zijn de norm, niet de egoïsten die de gezondheid in gevaar brengen.

Er is iets moois met geestelijke hoogtepunten zoals Pasen, Pesach, de vastentijd en de Hadj. Zij kennen een vertrek, een weg en een aankomst. Met maaltijden en tochten. De maaltijd bij het vertrek geeft ons kracht, de tocht beproeft ons en het is de aankomst die ons hoop geeft. Dat klinkt verheven, maar onze wandtegeltjes vatten het opgewekt samen: ‘Na regen komt zonneschijn’.

Wonderlijke genoeg vallen Witte Donderdag en sederavond dit jaar bijna samen: het laatste avondmaal voor de kruisgang in de Passion en gisteren de maaltijd tijdens de sederavond, voor de uittocht begint uit vierhonderd jaar slavernij in Egypte. Beide tochten worden moeilijk. Maar er is licht na de tunnel: op Paasochtend volgt de opstanding en ook Pesach loopt goed af. Meerdere wegen leiden naar Rome, zegt dominee Rob Visser over de gemeenschap aan uiteenlopende gelovigen die hij graag bij elkaar ziet. En zo zie ik dat ook, waar het om gaat is de wijze waarop wij onze levensweg volgen. Jozua, de opvolger van Mozes/Musa, zegt: ‘Wees zeer sterk en moedig, handel nauwgezet overeenkomstig de hele wet. En wordt niet verschrikt, want God is met u, waar u ook gaat.’ Terug op onze aarde in coronatijd betekent dit: zeep, elleboog, papieren zakdoek en anderhalve meter.