Wondermiddelen bestaan niet

Onderzoekers in Philadelphia hebben mogelijk de behandeling van kale mannen gevonden. ‘Kaal’ schrijven ze natuurlijk niet. ‘Hair-challenged’ noemen ze dat in de Verenigde Staten omdat ze politiek correct willen zijn. Kaal is te pijnlijk en je weet maar nooit of je een rechtszaak aan je broek krijgt wegens discriminerend taalgebruik.

In de VS is alles mogelijk. Dus ze hebben het liever over het feit dat de toestand van iemands haar een uitdaging vormt. Ze denken dat het met stamcellen kan. Het gaat om epitheel stamcellen, dat wil zeggen het soort cellen dat het voorstadium is van de bekleding van het lichaam. Nu was al min of meer duidelijk dat men die stamcellen de afstervende haarfollikels mogelijk verjongd kunnen worden, maar waar haal je genoeg van die stamcellen vandaan? Dat nu, weten de onderzoekers inmiddels en het wachten is op een onderzoek dat aantoont dat het werkt. Tot nu toe werkt het bij muizen.

Het is typisch de manier van presenteren van onderzoek zoals dat steeds gebruiker wordt. Niet zulke geweldige uitkomsten worden door de medewerker aan de universiteit die sappige stukjes schrijft om als persbericht de wereld in te sturen zo opgeleukt dat het ineens lijkt of er over een paar weken een ‘stamcelzalfje’ is dat je op je hoofd moet smeren en dan krijg je die dikke bos krullend haar terug. Maar zo is het dus niet echt.

Natuurlijk is er wel een stap gezet in het begrijpen wat je misschien kunt doen aan de uitdaging van het kaal zijn, maar of er een medicijn komt dat voor mensen geschikt is weten we nog niet. Misschien blijkt uiteindelijk dat ze een middel ontwikkeld hebben waar muizen wel blij mee zijn.