Worsteling

‘Homo’s bedreigd tijdens demonstratie.’ ’16-jarige doodgeschoten, dader (18 jaar) aangehouden.’ ‘Aanhouding na schietincident bij Arena.’ ‘Geweld tegen homo vlakbij monument.’ ’Man neergeschoten bij Leidseplein.’ ‘Britse homo mishandeld in Reguliersdwarsstraat.’

Voor rechtse partijen is het vaak heel simpel: harde straffen, meer politie, lik-op-stuk, meer opsporingsbevoegdheden, uitzetten, paspoort afpakken. Links, en mijzelf incluis, roept dan wat over onderwijs en een slechte jeugd, of ik zeg iets over lokhomo’s, wat misschien juridisch of procedureel wel mag kloppen, maar geen recht doet aan de slachtoffers of de gevoelens van omstanders zelf.

Ik worstel er enorm mee. Ik geloof echt dat als je van jongs af aan met andere denkbeelden wordt geconfronteerd, je daar later beter mee kunt omgaan (en met beter bedoel ik: anderen niet in elkaar meppen). Ik geloof ook echt dat als je goed onderwijs hebt gevolgd en perspectief hebt op een min of meer welvarende toekomst, je minder snel in de criminaliteit terecht komt.

Maar dat betekent niet dat je kan voldoen met een verwijzing naar beter onderwijs of betere voorlichting als iemand toch de fout in is gegaan. Wat dan wel? Toch maar meer politie en preventief fouilleren? Toch maar die camera’s ophangen? GroenLinks vindt wel dat er zwaarder gestraft mag worden bij zogenaamde hate crimes, en dat er speciale politie-eenheden moeten worden ingericht die zich bezighouden met geweld tegen bepaalde minderheden, maar is dat genoeg?

Ik weet het niet.