Zelfmoordterroristen zijn verwende krengen

Volgens de AIVD hebben twee Nederlandse Jihadi’s zich in Syrië opgeblazen. De een bestuurde een bomauto, de ander vervoerde zijn helse machine in een rugzak. Doelwit waren burgers. Hoeveel slachtoffers er bij hun acties zijn gevallen, maakte de AIVD niet bekend.

Dit schreeuwt om ernstige waarschuwingen tegen radicalisering en fundamentalisme. Ook zal ongetwijfeld de beschuldigende vinger worden uitgestoken naar het salafisme, een uit Saoedi Arabië afkomstige versie van zwartesluiersislam.

Toch zou dat een eenzijdige benadering zijn. De twee zelfmoordterroristen hebben met hun daad namelijk niet alleen bewezen dat zij hun leven (en dat van anderen) voor Allah veil hadden maar ook dat zij verwende kinderen waren van de westerse consumptiemaatschappij.

Verwende kinderen willen alles. Zij willen het meteen. Liefst zonder er serieus moeite voor te doen. Zelfmoordterroristen vallen binnen dit stramien: ze hoeven maar op een knopje te drukken of de deur naar het paradijs en de eeuwige zaligheid zwaait wagenwijd open.

De meeste godsdiensten – ook de islam – kennen strenge varianten die van hun aanhangers veel versterving en opoffering eisen. Leuke dingen zijn bijna per definitie zondig. Het pad der rechtvaardigen is smal en glad. Pas na lang bidden en vasten volgt eindelijk in het hiernamaals de verlossing. Het kost moeite en je dient je uit liefde tot het Opperwezen grote opofferingen te getroosten. Het kluizenaarsleven in de woestijn is een extreem voorbeeld van zo’n geloofsbenadering. Denk daarnaast aan de doodse zondag van de strenge calvinisten die alleen ruimte biedt aan kerkgang, Bijbellezing en gebed. Of aan islamitische fundamentalisten die muziek taboe verklaren.

Ook de leer van de jihadi’s oogt op het eerste gezicht streng. Ook die lijkt opoffering centraal te stellen. Maar hij is tegelijk gericht op wat verwende jongeren in een consumptiemaatschappij zo vaak eisen: onmiddellijke bevrediging van de eigen behoeftes. Je kunt een jaar lang de Telegraaf rondbrengen om aan een scooter te komen. Je kunt er ook een stelen. En zo hoef je ook niet je leven lang moeizaam te strijden voor het kalifaat. Je kunt met één slag voor jezelf het paradijs bereiken. Zelfmoordterroristen zijn uit op onmiddellijke behoeftebevrediging. Alleen niet op materiaal maar op spiritueel gebied. De commandant van hun eenheid – die zelf letterlijk buiten schot blijft – kan leveren waarnaar zij smachten. Doe die rugzak maar om en wandel naar de markt. Vanmiddag nog lig je te midden van al die maagden.

We hebben dus te maken met een combinatie van religieus fanatisme en consumentisme tegelijk. Dat is een belangrijk besef voor wie in Nederland een effectieve strategie wil ontwikkelen tegen de verlokkingen van het jihadisme.

Volg Han ook op Twitter

Het nieuwste boek van Han is De Mooiste Jaren van Nederland (1950-2000)