Een oproep aan alle ZP-liefhebbers die er zelf voor zorgen dat de figuur afgeschaft wordt.
Het is weer op de wagen. De ZP discussie. Het is weer van dik hout zaagt men planken. Opmerkelijk is dat de ZP-fans er zelf voor zorgen dat deze figuur wordt afgeschaft.
Hoe harder de toon, hoe meer ze de tegenstanders van ZP in de kaart spelen. Door die snoeiharde toon tonen ze namelijk aan dat de ZP-tegenstanders misschien wel een punt hebben. Hoe meer men een minderheid in de hoek drukt hoe sterker de argumenten van de minderheid gaan tellen. De toon wordt met de week harder. Dat geeft aan dat de ZP-fans een achterhoede gevecht aan het voeren zijn. Als het allemaal voor de bakker was, zouden ze niet steeds harder moeten roepen en tieren. Dan konden ze achterover leunen. Verder zie je antidemocratische elementen bij de ZP-fans. Men ontzegt de ZP- tegenstanders zo’n beetje hun vrijheid van meningsuiting en hun recht op beïnvloeding van de besluitvorming. Terwijl ze dat recht op luide toon voor zichzelf opeisen. Dat hoort niet in een democratisch land.
Intussen is al jaren geleden uit vele winkelstraten de sintverlichting verdwenen en vervangen door kerstverlichting. Sint-etalages komen al bijna niet meer voor. Daaruit blijkt dat het commercieel ook niet meer zo interessant is voor de winkels. Steeds meer bedrijven schaffen het sintgebeuren af, om van het gedonder af te zijn.
Gisteren zag ik in de supermarkt zwarte Sinterklazen met witte baarden van chocolade in de schappen liggen. Naast de chocoladeletters zonder pieten erop. Zou er nu ook een opstand komen omdat Sinterklaas de kleur krijgt die hij eigenlijk behoort te hebben als Spanjaard/Turk/whatever?
Dus ben je een ZP-fan, hou dan op met roepen en tieren. Je bereikt precies het tegenovergestelde van wat je wil. Het is ook beter voor ieders humeur om er wat meer ontspannen mee om te gaan.
Taal is levend en daarmee is de betekenis van dit soort wollige woorden zeker onderhevig aan verandering. Maar het is zeker een wollig woord. Naast dat 'cool' aan de ene kant van het spectrum 'gaaf' kan betekenen, kent het anderzijds de betekenis van 'in orde' zonder dat er iets positief, soms zelfs iets negatief wordt gevonden, maar niet zo erg om er verder aandacht aan te besteden. Je hebt bijvoorbeeld iets rottigs gezegd of gedaan, hebt er spijt van, maar de ander zegt zonder al te veel enthousiasme: Nee joh, 't is cool. Ook als iemand gevallen is, boos is, of verdriet heeft kan deze zeggen dat het cool is om van de ongewenste compassie af te zijn.
Ik zat gisteravond Capotes "Breakfast at Tiffany's' te lezen, en daarin wordt het woord 'cool' gebruikt voor 'dood zijn'. Holly Golightly zegt ergens: 'I was almost cooled' nadat ze in het ziekenhuis heeft gelegen en er komen ook andere vermeldingen in die context voor. Taal is inderdaad levend, zoals Ted zegt.
Het viel me ook al op dat als ik tegen mijn kinderen praat dat cool ongeveer de enige overlevende is uit de woordenschat van mijn jeugd. Maar het woord heeft zijn gevoelswaarde van nadrukkelijke bijzonderheid verloren en betekent nu simpelweg goed. Bijgevolg hoor je nooit het tegengestelde: uncool