Een slimme zet van Sigrid Kaag zich zo tegen Wilders en Baudet af te zetten

D66 zal nooit in een coalitie stappen met FvD of PVV, beloofde Sigrid Kaag afgelopen zondag in Buitenhof. Dat was een slimme zet. Zij provoceerde er het soort ophef mee dat goud waard is voor haar campagne. Zo noteerde de Friese buikschuiver Jan Dijkgraaf op The Post Online het volgende: “Ik kan u wel keihard gaan aanvallen omdat ik u veracht als joden- en Nederlanders-hater, maar dat zou een beetje lullig zijn omdat u er tenminste éérlijk over bent”. En dat was maar het topje van een ijsberg aan boreale en wilderiaanse woede die werd uitgestort op het hoofd van de bewindsvrouwe. Precies wat zij nodig had.

Sigrid Kaag is in alle opzichten de tegenpool van een Wilders of van een Baudet. Ze werkte voor Unicef. Zij heeft hoge functies bekleed bij de Verenigde Naties. Zij verschuilt zich niet voor het boze buitenland maar is daar juist in haar element. Ze studeerde Arabisch en internationale betrekkingen. Ze heeft in tegenstelling tot het Wildersvolk en de aanhangers van het Baudettianisme echt verstand van het Midden-Oosten. Ze stond als diplomate voor hetere vuren dan welke andere Nederlandse politicus dan ook. Ze weet hersenspinsels, zinsbegoochelingen en politieke mythes nauwkeurig te onderscheiden van de feiten. Ze is inderdaad alles waar extreemrechts van walgt.

Dit maakt haar in de ogen van veel Nederlanders tot de gedroomde kandidaat premier. Rutte of De Jonge gaan desnoods met de duivel in zee, dus ook met Wilders of Baudet. Stem Sigrid en je krijgt  geen halfgare geestdrijvers op het pluche. Met haar campagne richt de politieke leider van D66 zich juist op de talrijke tegenstanders van het Nederlandse populisme.

Zo kan zij Jesse Klaver en Lodewijk Asscher in dit opzicht de pas afsnijden. Sigrid Kaag, het redelijke alternatief. Oudere lezers herinneren zich nog waar dat vandaan komt.

Ze heeft wél een Achilleshiel. Dat is het antwoord op de sociaaleconomische coronacrisis. Haar partijgenoot Wouter Koolmees weet met een aantal noodmaatregelen de naarste gevolgen daarvan voor een belangrijk gedeelte naar de toekomst te verschuiven maar lang zal dat niet meer lukken. In het vat zitten massawerkloosheid, een tsunami aan faillissementen en als gevolg daarvan grootschalige verarming. De leuze “omscholen, omscholen” blijft een loze kreet als er geen bijbehorende nationale inspanning wordt ondernomen. En geen mens weet hoe je misschien wel een miljoen mannen en vrouwen in een vloek en een zucht een heel ander vak leert.

Geen enkele partij heeft een samenhangend plan waarin duidelijk wordt gemaakt hoe ze de noodzakelijke omvorming van Nederland vorm wil geven. Geen enkele. Het is dan handig dit lastige thema te vermijden.

Vooral als je minister van Buitenlandse Handel bent.

Het was een slimme zet van Sigrid Kaag de fervente tegenstanders van Wilders en Baudet om zich heen te verzamelen. Maar genoeg is het niet.