Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Racisme als het nieuwe normaal

  •  
19-07-2019
  •  
leestijd 4 minuten
  •  
165 keer bekeken
  •  
rutte trump
Je kunt zeggen dat Nederland hierin voor loopt op de Verenigde Staten. Want wat in Greenville gebeurde hebben we hier al eerder gezien.
Worden racistische opvattingen het nieuwe normaal? Die vraag wordt opgeworpen nu Donald Trump zijn aanhang aanzette tot racistische spreekkoren. Ja, natuurlijk ontkende hij dat achteraf, zoals hij alles bekent of ontkent al naar gelang het hem uitkomt, maar die leugen werd snel ingehaald. De massa schreeuwde een racistische leuze en de president van Amerika, de machtigste man op de planeet, keek tevreden toe.
Als je op het publieke debat afgaat dan lijkt het of racisme iets van heel vroeger is, iets uitzonderlijks waar niemand meer naar streeft. Niemand wil immers racist genoemd worden. Vandaar dat racistische uitspraken vaak vooraf gegaan worden door de bijsluiter ‘ik ben geen racist maar…’ Het lijkt daardoor alsof het bij racisme gaat om slechts wat scheve schaatsen en achterlijke opvattingen die nog niet opgeruimd zijn. In werkelijkheid is het tegenovergestelde het geval. Niemand zegt het met zoveel woorden maar als je er even anders naar kijkt zie je het duidelijk: er is een beweging gaande om het taboe op racisme te laten sneuvelen en het onmenselijke gedachtegoed weer onderdeel van het dagelijks leven te maken.
Racisme is nog niet zo lang een taboe. In de jaren zestig werd een keerpunt bereikt in het bestrijden van racisme, onder aanvoering van de grote inspirator Martin Luther King. Tot die tijd was het gewoon in de Amerikaanse wetgeving vervat: wie niet wit was had minder rechten. De strijd van de zwarte dominee ging de wereld rond en anti-racisme werd een van de producten van de jaren zestig, net als emancipatie, gelijkheid, seksuele en individuele vrijheid. Het wordt echter zelden zo gezien. En dat is levensgevaarlijk.
Sinds begin deze eeuw is er een – almaar groeiende – reactionaire beweging die de progressieve verworvenheden uit die tijd wil terugdraaien. Dat wordt ook met zoveel woorden gezegd. De revolte van mei ’68 is voor reactionairen wat D-Day was voor nazi’s, het einde van hun heerschappij. Maar wat in het beeld van dat ongedaan maken van de jaren zestig ontbreekt, is dat anti-racisme ook tot die verworvenheden behoort. En dat ze ook dat willen terugdraaien.
Je kunt zeggen dat Nederland hierin voor loopt op de Verenigde Staten. Want wat in Greenville gebeurde hebben we hier al eerder gezien. Het ‘send them back’ is gewoon de Amerikaanse versie van ‘minder, minder’. Wilders en consorten gaan ook al langer tekeer tegen Tweede Kamerleden met een Marokkaanse of Turkse achtergrond. Ze worden als leden van een vijfde colonne neergezet. Hoe vaak hebben de parlementariërs van Denk al te horen gekregen hebben dat ze “terug moeten” naar Turkije? Wilders werd door de rechter veroordeeld maar nog nooit is een strafblad een politicus zo weinig nagedragen. Alsof het niet echt erg is.
Premier Rutte, die deze week bij Trump op bezoek mocht, had drie jaar terug in Zomergasten een advies voor opgefokte Nederlanders die Erdogan-fan zijn: pleurt op. Vrij vertaald: send them back. Alsof het vaderland iets is dat je kunt aanmeten en afpakken. Rutte heeft het tafereel in Greenville bij Trump nog wel braaf aangekaart, verklaarde hij na afloop van het gesprek met de president, zonder er op in te gaan hoe dan precies. Tijdens het korte persmoment leek hij vooral op zoek naar een vlieg (vanaf 1:45) terwijl Trump tekeer ging over de squad. Misschien heeft hij tips gegeven en is hij daarom nu de beste vriend van Trump? Zijn secondant minister Blok heeft immers ook een beruchte reputatie als het om racistische opvattingen gaat. Zo ver zijn wij al.
telegraaf
Gaat racisme het nieuwe normaal worden? Wat in ieder geval niet helpt is dat Nederlandse media als de dood zijn voor het woord. De fobie voor de term bij de NOS is inmiddels berucht. Check bijvoorbeeld dit bericht over Greenville waar angstvallig wordt vermeden het beestje bij de naam te noemen. Het wordt “een aanval op Democraten genoemd”, alsof het onderdeel is van gewone politiek. Dat er sprake is van racisme valt alleen af te leiden uit een zinnetje onderaan waarin staat dat het Huis van Afgevaardigden dat zo ziet. Let wel: niet dat het zo is. Je zou willen dat er daar een journalist zat die als het gaat om racisme net zo dapper is als weerman Gerrit Hiemstra met het bestrijden van klimaatontkenners.
Maar nee, zo bang zijn ze in de nieuwsbunker op het Mediapark voor de Telegraaf-lezers als het racisme betreft. De meningen bepalen de feiten. Dat is de beste voedingsbodem om racisme mainstream te laten worden. We zijn immers geen racisten maar…
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.