Johnson zet machtsgreep door, schorst parlement

De Britse premier Boris Johnson zet zijn plannen voor een machtsgreep door en heeft de koningin gevraagd het parlement te schorsen. Die heeft daarmee inmiddels ingestemd. Dat meldt de BBC. Daarmee wil Johnson voorkomen dat een motie van wantrouwen kan worden aangenomen die hem tot aftreden dwingt voordat de Brexit-deadline verstrijkt op 31 oktober.

Woensdagavond vonden er in verschillende Britse steden demonstraties plaats tegen de coup van Boris Johnson. Onder meer in de hoofdstad Londen.

Het officiële verhaal van de regering is dat er simpelweg een verzoek is om het conferentiereces te verlengen, waarna de regering op 14 oktober haar nieuwe beleid kan aankondigen in een speech van de koningin. Dat zou echter betekenen dat het parlement, dat zich in meerderheid heeft uitgesproken tegen een No Deal-Brexit, alleen de onmogelijk korte periode van 2 t/m 11 september en 14 t/m 31 oktober heeft om No Deal te voorkomen. Parlementariers zijn woedend over deze onbeschaamde poging van Johnson om het democratische proces te omzeilen en het parlement buitenspel te zetten, daarom kwamen ze gisteren bij elkaar om te bespreken wat ze daartegen kunnen doen. Een van de zaken waar overeenstemming over bereikt werd was dat het traditionele reces waarin partijen hun jaarlijkse conferenties organiseren wellicht beter helemaal niet door zou moeten gaan, gezien de zeer korte tijd die er nog rest tussen het zomerreces en de Brexit-deadline.

Of de koningin Johnson toestemming geeft om het parlement te verdagen, en zo ja, of het parlement daartegen iets kan ondernemen is nog niet duidelijk. De stap van Johnson vergroot echter wel de kans dat het parlement zich genoodzaakt ziet het eens te worden over een motie van wantrouwen waarin een tijdelijke nieuwe leider kan worden aangewezen die de EU nogmaals om uitstel van de Brexit-deadline kan vragen, zodat er nieuwe verkiezingen en/of een tweede Brexit-referedum kunnen worden uitgeschreven. Volgens sommige analisten is dat exact wat Johnson wil. Hij zou dan onder verantwoordelijkheid voor de ramp van een No Deal-Brexit uitkomen en zich tegelijkertijd in een nieuwe verkiezingscampagne kunnen profileren als de enige echte Brexiteer.